ŚPIEWACZKI Z GAŁEK RUSINOWSKICH

Objawienie, jakim było odkrycie nierozwiązywalnego związku pomiędzy sposobem śpiewu mazurków a sposobem ich grania jest w naszym wypadku zasługą śpiewaczek z Gałek Rusinowskich. Komu dane było usłyszeć Marię Pęzik, Józefę Siwiec, Zofię Kucharczyk, Marię Oracz prześpiewujące się ze skrzypkiem z Janem Gacą, a kiedyś jeszcze z nieodżałowanym Józefem Zarasiem, miał jedyną w swoim rodzaju okazję, aby zrozumieć polskie rubato. Fryderyk Chopin pytany o to dlaczego mazurki napisane są „na trzy, a gra je tak, jakby miały cztery miary w takcie? Kompozytor najpierw się zdziwił, potem zaprotestował, w końcu uznał za stosowne, by dowcipnie wyjaśnić, iż ta nieregularność bierze się z przywiązania do tradycji narodowej.” Otóż wedle Chopina owa tradycja wymagała, by drugą nutę w takcie znacząco przedłużyć. (Szymon Paczkowski „Mazurki“) (P.P)